UYGULAMASI EN ZOR NASİHAT : Gidin size değer verene değer verin !

   Eee canım. Öyle tabi. Sende o kadar değer ver sonra gelsin tepene çıksın. Olacak iş mi deme, olur. Gelir en mankafalısı seni bulur. Gelir en gerizekalısı aklına tehdit olur. Akılsız başın cezasını da öyle atasözlerindeki gibi ayakların çekmez. Bizzat kendin çekersin. Sürüm sürüm sürünürsün de biri sana tut elimden kalk demez. Aksine zevk duyarlar. Acınla beslenirler. İnsanoğlu öyle anlatıldığı gibi merhametli, vicdanlı değil. Bugün birimizin başına bir şey gelse anında aklımızdan şunu geçiririz “oh ne güzel böyle bir derdim yok” . Heh çok güzel evet öyle bir derdin yok, bundan zevk alıp kendi içini rahatlatmak fevkalade olmalı (!)  Ben inanmıyorum açıkçası… 

     Biri sevgilisinden ayrılıyor bunu birine anlatıyor. O biride ona diyor ki “ah canım çok üzüldüm” Birisinin bir yakını hastalanıyor. Bunu birine anlatıyor o biride başka birine “aa bak falancanın falancası hasta olmuş, etme bulma dünyası şöyle yapmıştı da böyle olmuştu” der ama yüzüne “ahh canım yapma ya dualarım onunla çok büyük geçmiş olsun” der. Vallahi de yalan külliyende. İnanmayın canım böyle şeylere. Herkes herkesin akıl hocası bunu daha öncede demiştim zaten size. Bayılırlar akıl vermeye. Öyle güzel akıl verirler ki, kendini gerizekalı hissetmeye başlarsın. Bir de öyle olmayacak akıllar verir ki , uygulamaya kalksan kendine beceriksizliğin daniskasını yakıştırırsın.

     Sizi bilmem ama ben artık tahammül edemiyorum. Kalkıp tiyatroya gitmenin bir lüzumu yok her şey oyun, herkes oyuncu. Saçma sapan çeşit çeşit insan. Yapmacık olmayı bırakmamakta ki ısrarlar niye bilmiyorum. Hayır, anlamıyorum her gün aynaya bakıyorlar. Ayna dile gelse konuşmayıp ilk suratına tükürür bu hala utanmadan kendini bir şey zannetmeye devam eder. Devam canım devam. Aferin, çok iyi şeyler yapıyorsunuz maşallah. Süper oynuyorsunuz.

     Sonra vay efendim ne nemrut suratlı…  Sonra vay efendim deli midir nedir? Sonra vay efendim, ne egolu ne kadar ukala. Acaba neden? Sizin o ego yada ukalalık diye sıfatlandırdığınız şeyler, bize giren kazıkların yara izleri… Bir şekilde zaman geçse de o izler geçmiyor. Siz hiç öfkenizi bastırmaya çalıştınız mı, o yaralarınıza… İşte bazı insanların harcı değildir dimdik ayakta doğru bir insan olarak yaşayabilmek.

     Bundan sonra gidin size değer verene değer verin. Ne o öyle mıy mıy salak suluk insanların peşinde pervane oldunuz. Aptal yerine konuldunuz ötesi mi var. Artık yok öyle bu meymenetsizlere yüz vermek. Hepimiz bir nebze insan sarrafıyız. Az çok biliriz kim eğri kim doğru. Akıllıyım diye gezinip dolaşmasını biliyorsanız o zaman insan seçmesini de biliyorsunuz. Gidin bulun size değer vereni o zaman işte ölseniz de gam yemezsiniz.