Bu Blogda Ara

1 Ocak 2017 Pazar

Aldatılanlara İthafen

   Aldatıldım. Her insan gibi her kadın gibi bende aldatıldım. Sevdiğin insanı başka birinin yatağında görmek değildi aldatılmak. Emeklere ihanetti, söylenilen yalanlardı, kendini bir şey sandıran kandırmalardı aldatılmak. Yarı yolda da bırakıldım. Ne acı değil mi, yarı yolda bırakılmak. Hüzün bizim damarlarımız da. Hüzün bizim alnımız da. Hüzün burada, tam olarak sol yanımızda. Sevgiden değil, aşktan değil. Kaybedilen zamandan, çalınan aylardan, yaşanılan pişmanlıktan dolayı hüzün bizim kaderimizde…
   Ne değer emin olun bir insana yaren olmak nede bilinir kadir kıymet bu sevdalık yolunda. Zaman geçince araya biraz yol alınca tecrübeleri o yırtık cebimize doldurduğumuz da bakıyoruz ki, o tecrübeler zehir. Yalan o yollar. Yanlış yollar, ucu yok bucağı yok böyle git gidebildiğin kadar bir yere varamıyorsun. Sıkıntı yani, yakar insanın canını.
   Genç yaşta harcanmak kötü zaten. Acımam yetişkine… Alıyorlar o baharda güneşini, kışın ortasında ayaz da bırakıp gidiyorlar seni. Sebebi yok, bir açıklaması yok. Bir anlamı yok. Senin baharına değil ki kastı canına. Can… Ne garip şey yaşarken bile alınıyormuş demek.
   Aldatıldım evet. Her insan gibi her kadın gibi bende aldatıldım. Sevdiğinin başka birinin koynunda görmek değildi aldatılmak. Üstelik bunu kendime yakıştıramadım. Sahi ya ben ne yaptım böyle? Neyin hesabını bahşişi bol ödedim. Ah çok abartıyorum kendimi suçlayarak değil mi. Milletin kanı bozulmuşsa, vebali neden bana ?
   Öğrendim de ama insanların hiçbir zaman yetinmediğini, insanların kendisinden başkasını düşünmediğini, insanların menfaatlerinin diğer insanların hayallerinden daha önemli olduğunu, insanların her küreği kendi kıyısına varmak için çektiğini öğrendim.

    Üstelik bunları yaşadım da. Pişman mıyım? Evet pişmanım. Hayatımda ilk defa pişmanım. Bir yola çıktım o yolda engellere takıldım ve tam ortasında bırakıldım. Şimdi hayat bana bir yerlerden bağırıyor. Hadi kalk, toparlan! Benim çok yolum var seç bir tanesini diyor. Kalkıyorum yavaş yavaş, şuan bir dizimin üstündeyim son bir güçle ayaklanacağım. Kalktığımda hem bu cehennemi hem de kendimi yakacağım ama ben bu yolun sonuna mutlu varacağım. 
   Aldatıldım evet. Her insan gibi her kadın gibi bende aldatıldım. Sevdiğinin başka birini öptüğünü görmek değildi aldatılmak. Kahpelikti... 


Çağla Çetinkaya
©Her hakkı saklıdır. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder